Leerlingen van basisschool het Atalanta hebben vandaag hun eerste 40 spatmaskers uitgedeeld. De kinderen geven deze aan hun ouders, familie en vrienden. De spatmaskers komen daarmee goed terecht, voornamelijk bij mensen die in de zorg werken. Dit is deel van ons grotere project: https://junioriot.nl/junior-iot-tegen-corona/

De komende weken werken we op het Atalanta hier enthousiast aan verder. Vandaag was de eerste dag van dit project, en daar vertel ik graag meer over.

We mogen weer naar school

Hoera, ik mag weer met de leerlingen aan de slag. Dit is voor mij een hele opluchting na een lange tijd zonder school. We werken bij deze nieuwe opening met een A/B rooster, en ik ben ingedeeld op de vrijdag zodat ik telkens kan werken met eerst de ene, en dan de andere helft van de klas. Ik zal gaan werken met groepen 5, 5/6, 6 en 7.

In de ochtend zet ik de spullen klaar in het centrale binnenplein in de school, een mooie plek waar iedereen ons kan zien werken. De kinderen werkten voorheen met mij aan solderen, programmeren, 3D ontwerpen en 3D printen, en ze weten dat ik een werkplaats heb waar juniors ook op zaterdag kunnen werken aan deze technologie. Voor vandaag heb ik een bijzonder project voorbereid, en ik ben erg benieuwd wat de kinderen ermee willen doen!

Mijn eerste dag weer voor de klas

In de klas vertel ik eerst dat dit voor mij een bijzondere dag is, omdat ik weer mag lesgeven.  We raken in gesprek over de tijd dat de kinderen zelf ook niet naar school gingen. Dat het thuis soms anders was. Soms betekende dit extra lawaai in huis omdat mama heel hard tegen de computer zit te praten, omdat ze dan in een call zit.
Van best veel kinderen hoor ik bij dit gesprekje dat één van de ouders in de zorg werkt, of op een andere manier betrokken is bij de strijd tegen corona. De kinderen lijken goed op de hoogte van wat er speelt, en ik ben blij dat ze elkaar zo over dit onderwerp horen praten.

Junior IOT heeft spatmaskers uitgedeeld

Dan vertel ik wat ik zelf in de tussentijd heb gedaan, want ik heb het best druk gehad. Tijdens deze rare tijden hebben we gemerkt dat mensen in de hele wereld ontwerpen hebben gemaakt voor extra beschermingsmiddelen. Ontwerpen voor bijvoorbeeld een spatmasker worden over de hele wereld gedeeld. De kinderen herkennen dit nog van de oefeningen die we samen met 3D tekenen hebben gedaan.

Ik vertel hoe Casper bij ons het ontwerp voor het spatmasker verder heeft aangepast. Casper is 16 jaar en hij helpt mee bij onze groep van Stichting Junior IOT. Met onze groep hebben we nu heel veel spatmaskers gemaakt. We delen ze gratis uit aan mensen die ze nodig hebben, en we krijgen donaties om dit te kunnen blijven doen. Op dit moment hebben we al 4.500 spatmaskers uitgedeeld door heel Nederland! Dat vinden de kinderen best veel.

Dan laat ik een spatmasker zien, en ik vraag of ze kunnen vertellen waar alles voor is. Dan blijkt dat een aantal leerlingen deze allang hebben gezien! Bijvoorbeeld bij de tandarts, maar ook gebruiken sommige ouders er al één op hun werk. Ik glimlach, want ik ben benieuwd of wij die dan ook hebben gemaakt.

Een lesbrief voor de kinderen over spatmaskers

Ik vertel dat we met een groep mensen een lesbrief hebben gemaakt over de spatmaskers. Daarin staat dan hoe jouw klas kan meedenken om hier meer over te ontdekken, en hoe je een plan maakt om deze spatmaskers zelf ook uit te delen. Ik wijs in de lesbrief de link aan waar de meester of juf meer informatie kan vinden, dat is gewoon op onze website: https://junioriot.nl/spatmasker-op-school/

Die lesbrief wordt eigenlijk pas volgende maand aan scholen verstuurd, maar ik kan er vandaag al mee aan de slag. De lesbrief gaat het over Mink en Lotte – wie wil Mink en Lotte zijn? Nou, dat willen ze bijna allemaal wel. Mink en Lotte willen iets maken waardoor mensen zich weer wat veiliger voelen. Het is een mooi verhaaltje met interessante vragen. Ik lees het stukje voor waarin we vertellen hoe je zelf een winkeltje kunt maken om de spatmaskers gratis uit te delen.

Dan is het tijd om allemaal naar de tafels beneden te lopen.

Bij de 3D printer ontdekken we hoe dat werkt

Bij de tafels beneden heb ik al van alles klaar gezet. De kinderen zien hier de 3D printer waar ze al vaker mee hebben gewerkt. De printer is bezig – wat maakt hij precies? Natuurlijk denken ze dat de printer de hoofdbandjes maakt voor de spatmaskers. Maar dat ie niet waar, er worden nu clips geprint voor de elastieken van mondkapjes, en ik doe even voor hoe je zo’n clip gebruikt.

Er staan een paar torens van hoofdbandjes voor de spatmaskers. Dat is dan een hele stapel van dingetjes die in één keer kan worden geprint. De kinderen weten nog goed hoe 3D printen in de klas ging, je moet af en toe wat met de machine doen om de volgende print te starten. Maar wij willen nu graag dat de printer een hele stapel in één keer maakt. De printer is dan 15 uur bezig. Ik laat ze even rekenen hoe laat de printer klaar is als Casper s’avonds om 8 uur op de knop drukt, moet hij dan midden in de nacht wakker worden? Dat is een lastige oefening. Maar ze vinden het fijn om te horen dat Casper dan gewoon kan uitslapen.

Het is best leuk om de hoofdbandjes van de stapel los te scheuren. Ze mogen er een paar losmaken, maar niet te veel. Er moet nog wat overblijven voor de volgende groep. Ik glimlach naar de leerkracht, die tevreden toekijkt naar de enthousiaste groep kinderen.

De kinderen zetten een paar spatmaskers in elkaar, en horen dat ze verschillende lengtes elastieken kunnen combineren om de goede maat te maken. Ze ontdekken zelf hoe dat werkt, en al snel lopen er een paar te pronken met een masker op. Ik leg snel uit dat ze deze straks op een andere tafel mogen neerleggen zodat ik ze netjes kan schoonmaken voordat de volgende groep komt. Ze begrijpen goed waarvoor dat is.

Zelf ook een pakketje maken

De leerlingen zijn gewend dat ze bij mij altijd wat kunnen maken. Maar deze keer is het niet voor zichzelf, maar om andere mensen te helpen. De leerlingen met ouders, ooms en tantes in de zorg krijgen een zakje. De anderen helpen om te ontdekken wat er allemaal in moet om één compleet spatmasker te maken.

In één pakketje moet natuurlijk een 3D geprint bandje, en een doorzichtig scherm. Dan ook een aantal elastieken, maar niet iedereen is duidelijk over het aantal. En een uitleg kaart, en dan ook een visitekaartje voor als ze er meer willen bestellen. Hebben we alles?

Al snel ontdekken ze de brievenbusdoosjes. Meeeesterrr? Dat is om het op te sturen naar de mensen die wat verder wonen. Spontaan woont die ene oom in Nijmegen, en dan heb je een doosje nodig! Ze zoeken samen uit hoe je de doosjes in elkaar vouwt.

Spatmaskers geven aan mensen die het nodig hebben

Vakkundig worden er door de verschillende klassen allerlei pakketjes gemaakt. Ik raak de tel kwijt! Maar dat geeft niet, want het komt vast allemaal goed terecht. Als je ouders het pakketje niet nodig heeft dan kan je hem zelf doorgeven aan iemand anders. Het hoeft niet terug naar school, want we hebben er genoeg.

Atalanta helpt in de strijd tegen corona

Aan het eind van de dag praat ik even na met juf Ans. Ik vertel haar nog de nieuwe printer van het Atalanta nu ook gebruikt wordt, en daarmee zijn al meer dan 300 spatmaskers gemaakt. Ik ben blij om te kunnen helpen. Samen denken we alvast vooruit naar de lessen van de komende weken. Maar ik zie dat haar gedachten ondertussen al weer verder gaan naar de volgende stappen in deze race.

Gekke tijden…

Als ik aan het opruimen ben denk ik nog even terug aan het moment met juf Ans. Achter de schermen heeft ze met haar team heel hard gewerkt om alle schema’s telkens weer op orde te krijgen. Met veranderende inzichten telkens de plannen weer bij stellen. En om alles daaromheen regelen. Ik kan mij niet voorstellen hoeveel werk dat moet zijn geweest.

Ze vertelde dat dit werk pas op z’n plek viel toen de eerste nieuwe schooldag was afgerond. Voor iedereen was het toen mooi om te zien dat de kinderen weer een mooie dag hadden beleefd. Eindelijk een mooi moment vertelde ze, want we doen het voor de kinderen.

De kinderen vinden het belangrijk om te helpen

 

“Ik heb in het zakje twee elastiekjes, een visitekaartje, een uitleg en een hoofdbandje. En nog een zwart elastiekje en zo’n vel. Dit is nodig voor een spatmasker. Ik heb twee zakjes, die geef ik dan aan twee bazen van de tandartspraktijk, de ene ken ik via mijn tante want die is tandarts. En mijn oma werkt bij een tandarts achter de balie.”
Leerling A. in groep 5 bij juf Machteld
“Vandaag heb ik met meester Marco spatmaskers gemaakt. Ik heb er drie gemaakt. Eentje gaat naar mijn oma, de andere naar mijn neef en de andere naar mijn tante. Er wordt er een opgestuurd in een doosje naar Beverwijk. In een andere week maken we er meer om op te sturen naar het buitenland.”
Leerling J. in groep 5 bij juf Marjolein
“Ik heb 2 zakjes gemaakt. De spullen die ik heb verzameld zijn zo’n rond ding, een hoofd elastiek, een uitlegkaart en een klein kaartje, en een transparant ding. Dit is voor mijn opa want die is meester, en voor mijn moeder die in het ziekenhuis werkt. Het is belangrijk omdat je dan meer bij elkaar kan komen. Als je praat dan komen de spetters op dat scherm in plaats van tegen elkaar.”
Leerling in groep 5 bij juf Machteld
“Vandaag heb ik een spatmasker gemaakt om uit te delen. Deze is voor mijn vader en mijn moeder, want die werken in de zorg. In het zakje zitten elastiekjes, een uitlegkaart, een soort van kaartje, een hoofdbandje. En als extra een clipje voor de elastieken van een mondkapje. Ik vond het leuk. Het allerbelangrijkste vind ik dat ik kan helpen.”
Leerling S. in groep 6 bij meester Piet
“Vandaag heeft de groep maskers gemaakt. Dat is belangrijk voor mensen in de zorg. We helpen mensen die het hard nodig hebben. En het is erg goed dat we zo een sociaal bewustzijn aankweken bij de kinderen.”
Meester Hill